یکی بود یکی نبود جز خدا هیچی نبود زیر این طاق کبود نه ستاره نه سرود کوره ها سرد شدن سبزه ها زرد شدن خنده ها درد شدن خنده ها درد شدن دیگه از شهر سرود تک سواری نمی یاد دیگه مهتاب نمی یاد کرم شب تاب نمی یاد دیگه شب مرواری دوزون نمی شه آسمون مثل قدیم شب ها چراغون نمی شه آخه پس خونه ی خورشید کجاست آخه پس خونه ی خورشید کجاست آخه پس خونه ی خورشید کجاست آخه پس خونه ی خورشید کجاست قفله وازش می کنیم قهره نازش می کنیم می کشیم منت شو می خریم همت شو آسمون غرومب غرومب طبل آتیش د د دمب نعره ی موج بلا می ره تا عرش خدا آخه پس خونه ی خورشید کجاست آخه پس خونه ی خورشید کجاست آخه پس خونه ی خورشید کجاست آخه پس خونه ی خورشید کجاست
