گل باغ آرزوهام توی دست سرد باده واسه من گرون تموم شد این یه دل دادن ساده رفتی و ازم گرفتی رنگ خنده و صدامو از درخت شبا چیدی همه ی ستاره هامو کاش نمی دیدمت هیچ وقت سخته از تو دل بریدن بهترین بهونه ای تو واسه ی نفس کشیدن جای تو خالیه حالا بین آدما و گلها حالا تو دوری و دوری بین ما شکسته پلها اولش دست زمونه گره ی عشقمو کور کرد بعدش آوار جدایی قلبمو زنده به گور کرد دل بهت دادم و گفتم با خوب و بدت می سازم آخر کارو نخوندم که جوونیمو می بازم حالا تو یه قطره اشکی می درخشی توی چشمام نمی ذارم که بیفتی بی تو تاریک میشه دنیام
