تو از کدوم دیاری که رنگ حادثه داری نه دشمنی نه یاری نه خفته نه بیداری خزان خاطره داری هوای ابر بهاری هزار بغض در سینه داری و نمی باری تو از کدوم زمانی که جان پاک جهانی نه حاضری نه غایب نه سخت و نه آسانی همیشه آینه داری اگرچه غرق غباری همیشه در نظر اما تو پنهانی
تو را چگونه بخوانم؟ تو را چگونه برانم؟ چگونه دوست بدارم تورا؟ نمیدانم
نه تشنه ای نه سیراب نه جشمه ای نه گرداب نه بی صدا نه باصدا نه بنده ای نه خدا نه هم ترانه مایی نه از ترانه جدایی همیشه هسفر اما همیشه تنهایی
نه تشنه ای نه سیراب نه جشمه ای نه گرداب نه بی صدا نه باصدا نه بنده ای نه خدا نه هم ترانه مایی نه از ترانه جدایی همیشه هسفر اما همیشه تنهایی
