دست منو راحت بگیر که فصل بی‌قراریه حافظه‌های ما پر از پیام اضطراریه عکسی که از ما می‌گیرن با دوربین شکاریه اینم برای هر دومون یه عکس یادگاریه
به لطف این شکنجه‌ها سکوت ما صدا نشد درسته به پای سفره‌ها نماز که غذا نشد یه عمر روی پوستمون گریه رو تاول می‌کنن جدولای خیابونو با خون ما حل می‌کنن این همه عذاب و درد بذار بمونه فاصله از رگ جاده یه روزی می‌پاشه خونِ فاصله
صدای خاطراتمون هنوز توی گوش منه تو حسرتت این زخمی که وامونده آغوش منه وا مونده آغوش منه
دست منو راحت بگیر که فصل بی‌قراریه حافظه‌های ما پر از پیام اضطراریه عکسی که از ما می‌گیرن با دوربین شکاریه اینم برای هر دومون یه عکس یادگاریه
به لطف این شکنجه‌ها سکوت ما صدا نشد درسته به پای سفره‌ها نماز که غذا نشد یه عمر روی پوستمون گریه رو تاول می‌کنن جدولای خیابونو با خون ما حل می‌کنن این همه عذاب و درد بذار بمونه فاصله از رگ جاده یه روزی می‌پاشه خونِ فاصله
صدای خاطراتمون هنوز توی گوش منه تو حسرتت این زخمی که وامونده آغوش منه وا مونده آغوش منه
