گل گلدون من شکسته در باد تو بیا تا دلم نکرده فریاد گل شب بو دیگه شب بو نمی ده کی گل شب بو رو از شاخه چیده
گوشهء آسمون پر رنگین کمون من مثل تاریکی تو مثل مهتاب اگه باد از سر زلف تو نگذره من می رم گم می شم تو جنگل خواب
گل گلدون من ماه ایوون من از تو تنها شدم چو ماهی از آب گل هر آرزو رفته از رنگ و بو من شدم رودخونه دلم یه مرداب
آسمون آبی می شه اما گل خورشید از شاخه های بید بالا نمی ره دره مهتابی می شه اما گل مهتاب رو برکه های اب دلش می گیره تو که دست تکون می دی به ستاره جون می دی می شکفه گل از گل باد وقتی چشات هم میان دو ستاره کم میان می سوزه شقایق از داغ
گل گلدون من ماه ایوون من از تو تنها شدم چو ماهی از آب گل هر آرزو رفته از رنگ و بو من شدم رودخونه دلم یه مرداب
