ماراسری است باتوکه گرخلق روزگار دشمن شوند وسربرودهم برآن سریم گفتی زخاک بیشترنداهل عشق من ازخاک بیشترنه که ازخاک کمتریم ماباتوایم وباتونه ایم اینت بوالعجب درحلقه ایم باتووچون حلقه بردریم نه بوی مهر می شنویم ازتوای عجب! نه روی آنکه مهردگرکس بپروریم ازدشمنان برندشکایت به دوستان چون دوست دشمن است شکایت کجابریم؟ ماخودنمی رویم دوان ازقفای کس آن می بردکه مابه کمند وی اندریم سعدی توکیستی که دراین حلقه کمند چندان فتاده اندکه ما صیدلاغریم
