با تو این ثانیه ها معنی تکرار نبودن،باور آینه ها جرات انکار نبودن... بودنت معجزه ی شرقی باران و عطش، تو نبودی روز و شب این همه تب دار نبودن... تو نه سحری، تو نه جادو ، نه سرابی، میدونم تو نه آغاز یه رویا نه یه خوابی میدونم... تو همون آیت نوری، توی شبهای سیاه، تو ی آوار تباهی تو امیدی تو پناه،... گرچه هنوزم فاصله ها خورشید رو از من میگیره اما نذار این شب زده باز تو تن ظلمت بمیره... ثانیه ها ، ثانیه ها، وسعت فریاد منه،کاری بکن، کاری بکن، فرصت میلاد منه ... با تموم خستگیهام، با همه دلبستگی ام، لب خاموشم تو رو چون شعری واسه فریاد کم میاره... تو کویر تشنه روح من بگو باز بارون بباره...
