Lyrics of Mooye Parishoon Hichkas
ﺍﺯ ﻭﻗﺘﯽ ﭼﺸﻮ ﺑﺎﺯ ﮐﺮﺩﺟﻠﻮ ﭘﺎﺵ ﺳﻨﮓ
ﺑﻮﺩﻩ ﻫﻤﯿﺸﻪ ﻣﻪ ﻭ ﺭﺍﻩ ﺗﻨﮓ
ﻣﯿﺸﺪﻩ ﺯﯾﺮ ﭘﺎ ﻟﻪ ﻭﺁﻩ ﺍﻧﮓ
ﻣﯿﺰﺩﻥﻭ ﺷﺎﺩ ﻧﺒﻮﺩﻣﯿﺰﺩ ﮔﻮﺷﻪ ﺍﺗﺎﻕ ﭼﻨﮓ
ﺑﻪ ﺻﻮﺭﺗﺶﺑﺒﻮﺳﻨﺶ ﺭﻧﮓ ﻧﻤﯿﺪﻩ ﺳﯿﻠﯿﻪ ﺩﺍﺩﻩ ﺑﻪ ﻟُﭙﺎﺵ ﺭﻧﮓ
ﯾﻪ ﺭﻭﺯ ﺍﮔﻪ ﮐﺴﯽ ﺑﻬﺶ ﭼﯿﺰﯼ ﻧﮕﻪ ﺗﻌﺠﺐ ﻣﯿﮑﻨﻪ
ﻋﺎﺩﺕ ﺩﺍﺭﻩ ﺑﮑﻮﺑﻨﺶ
ﺳﻮﺍﺭ ﺑﺸﻦ ﻭ ﺑﺮﻭﻧﻨﺶ
ﺁﻗﺎﺵ ﻣﯿﮕﻔﺖ ﮐﻪ ﭘﻮﻝ ﮐﻤﻪ ﻓﮑﺮ ﮐﺮﺩﯼ ﯾﻪ ﻟﻮﻝ ﺑﺴﻪ
ﺳﻄﻞ ﺯﺑﺎﻟﻪ ﺭﻭ ﺩﯾﺪﯼ ﭼﻪ ﺑﻮﺵ ﺑﺪﻩ ؟
ﺗﻮﺵ ﭼﭙﻮﻧﺪﻧﺖ
ﮔﻔﺖ ﺍﯾﻦ ﺧﻮﻧﻤﻪ ﺑﺎﻭﺭ ﻧﮑﻦ
ﺗﺮﮎ ﮐﻦ ﻏﺮﺑﺖ ﻭﺍﺳﻪ ﺍﻭﻥ ﯾﻪ ﻋﺎﻟﻤﻪ
ﺍﯾﻦ ﺷﻬﺮ ﻭ ﮐﻼ ﺩﻭﺳﺖ ﻧﺪﺍﺭﻩ
ﺁﺭﺯﻭﺷﻪ ﻏﺮﯾﺒﻪ ﺭﻭ ﭘﻮﺳﺖ ﻧﺰﺍﺭﻩ ﺩﺳﺖ
ﻭﺟﻮﺩ ﻧﺪﺍﺭﻩ ﻧﻪ
ﯾﻪ ﺭﺍﻩ ﺩﯾﮕﻪ ﺭﺍﻩ ﺟﻠﻮ ﺭﻭﺵ ﻓﺮﺍﺭﻩﻗﺼﺪ
ﺩﺍﺭﻩ ﯾﻪ ﺷﺎﺯﺩﻩ ﺑﺒﯿﻨﻪ ﮐﻪ هست ﺳﻮﺍﺭﻩ
ﺍﺳﺐ ﻭ ﻧﻮﺭ ﻓﻮﺍﺭﻩ ﮐﺮﺩ
ﺗﻮﯼ ﺩﻝ
ﺑﺎﺩ ﺗﻮ ﻣﻮﯼ ﻭﻝ
ﺩﺳﺘﺎ ﺑﺎﺯ ﻭﺍﺳﺘﺎﺩﻩ ﺭﻭﯼ ﭘﻠﻪای
که ﻣﯿﺨﻮﺭﻩ ﺑﺎﻻ
ﮔﻞ ﺭﻭﯼ ﺗﻞ
ﭼﺮﺍ ﻓرق
ﻭﻗﺘﯽ ﺟﺎﻣﻮﻧﻪ ﭘﻬﻠﻮﯼ ﮔﻞ
