نارفیقی مال یه دیقته داشتن یه رفیق خوبواسم یه حسرته منه ساده رو بگو که بیخودپای تو وایسادم خدایش زمین گرمم کمته
همه می گن اینقد نفرینش نکن یه روز دست از پا دراز تر بر میگرده ، میاد میمونه اگه کاری با دلم کرد که بمیرم , اون صد سال سیاهم نمی خوام بمونه
اونکه حسرت یه روزه خوش عاشقی رو واسه ی فحش دادن به اینواون رو دلم گذاشت ! کلاه میذاشت سرم که عاشق دو آتیشه تم ؛ اما تو عشقش یه دل صاف و ساده نداشت ! آخه بگو کاری که تو کردی با این دلم , آخه دشمن خونی هم باهام می کرد
بگو , آخه بگو
آخه بگو گناه این دل صابمرده چی بود که باید گول تو رو می خورد ای گربه صفت لقمه از دهن خودش میزد میداد به تو , خودش غصه می خورد آخه بی معرفت بگو بعد این همه وقت که دلم هوای اون دل سنگتو داشت ازش بدی دیدی ؟
آخه دیدی ؟ , آخه بگو
اگه نامردی شهرته واسه آدم دل سوزوندنات , می موندش یادم عمر خودت میشم ! , نه به خدا اگه ساده نبودم , دل به تو نمی دادم
تو که پیشونی نوشتت دو رنگیه به قول خودت , ادا و اطفارت از زرنگیه اگه چهره ی غلط اندازت هم نبود همه می فهمیدن قلبت سنگیه
اونکه با قلبمن بیچاره مهربونی شو برد تا اونجا که می رسید به رخ عالم کشوند یه روز صبح که چشمامو باز کردم دیدم با یه نامه واسه همیشه داغشو روی دلم نشوند موقعه ی رفتن حتی بر نگشت ببینه اصن مردم ، زنده م ، هنوز رو پام؟!
آخه ندید ! ندید و رفت
تو که با زیون چرب و نرمت من ساده رو خل کردی کشیدی دنبال خودت تا بی کسی تن سردم و تنها گذاشتی تو غصه ها برو،برو میخوام ببینم که به کجا می رسی یه روزی بر می گردی که دل سردم دیگه عمرا با تو یکی راه نمیاد
منم بدم ! یه نارفیق زمین گرمم , زمین گرمم ، زمین گرمم کمته
اونکه حسرت یه روزه خوش عاشقی رو واسه ی فحش دادن به اینواون رو دلم گذاشت ! کلاه میذاشت سرم که عاشق دو آتیشه تم اما تو عشقش یه دل صاف و ساده نداشت ! آخه بگو کاری که تو کردی با این دلم , آخه دشمن خونی هم باهام می کرد
بگو , آخه بگو
آخه بگو گناه این دل صابمرده چی بود که باید گول تو رو می خورد ای گربه صفت لقمه از دهن خودش میزد میداد به تو , خودش غصه می خورد آخه بی معرفت بگو بعد این همه وقت که دلم هوای اون دل سنگتو داشت ازش بدی دیدی ؟
