اومدنت ، رفتن شب ،لحظه ی میلاد منه بیا که از حضور تو،چشم ترانه روشنه با تو چه نابه این صدا،سراغ لحظه هام بیا تشنه ی گر گرفتنم،از یه سلام بی ریا چه عاشقانه می رسی،به داد این خسته ترین شروع طوفان منو،تو برکه ی غزل ببین ( 2 ) اومدنت ، هجرت خواب ،از پس پلکای منه باز تو هوای عاشقی،وقت نفس کشیدنه تو انعکاس چشم تو،خودم رو پیدا می کنم دریچه های بسته ی،خاطره رو وا می کنم چه عاشقانه می رسی،به داد این خسته ترین شروع طوفان منو ،تو برکه ی غزل ببین ( 2 )
