وقتی تو شبای سردم اجاق ستاره کوره واسه کبوترامون آسمون چه بی عبور چی بگم وقتی گل عشق زخمی تیغ تگرگ توی ذهن باغچهامون پچ پچ پائیز و برگ زنده هستیم و دلا مرده دیگه عشقم از یادش ما رو برده دیگه زنده هستیم و دلا مرده دیگه عشقم از یادش ما رو برده دیگه سهم عاشق واسه موندن فقط اشک و انتظاره براشون از آسمونها ابردلتنگی میباره رو سرم سایه مرگه وقتی سایه ات رو سرم نیست دیگه وقت گریه هامم کسی تو چشم ترم نیست چی بگم وقتی که آیینه نمی خنده تو نگاهم حتی عشقم دیگه اینجا نمیده بی تو پناهم چی بگم وقتی که آیینه نمی خنده تو نگاهم حتی عشقم دیگه اینجا نمیده بی تو پناهم نمیده بی تو پناهم زنده هستیم و دلا مرده دیگه عشقم از یادش ما رو برده دیگه
