بغض پائیزی ابرم بغض یک غروب غمناک شاهدشکستن من قطره بارون رو خاک غربت هر چه غروبه غم هر چه ابردنیاست کوله باری غریبه جاده دربه دریهاست میون تنهای دنیا شده تنهایی نصیبم کاش که بودی ومی دیدی این جا بی تو چه غریبم کاش می دونستی که بی تو مرگ تدریجی هستی یاد تو تنها رفیق توی هوشیاری ومستی من هوای گریه کردن تو صدای گریه من یاور خوب ونجیبم بی تو من خیلی غریبم من هوای گریه کردن تو صدای گریه من یاور خوب ونجیبم بی تو من خیلی غریبم بی تو هر لحظه یه قرن هرنفس زخم کشنده تنها با گفتن اسمت رو لبام می شینه خنده آخ که این فقط یه لحظه است بعدازاون های های گریه است جای هر آوازاین جا هر صدا صدای گریه است من هوای گریه کردن تو صدای گریه من یاور خوب ونجیبیم بی تو من خیلی غریبم من هوای گریه کردن تو صدای گریه من یاور خوب و نجیبم بی تو من خیلی غریبم
