قصه گوی خاطـــره قصه هاتو کی شــنید بگو از پرنـــده ای که یه شب فردارودید بگو از زمستونـــــی که می شـد غرق بهار از طلوع عطر یاس توی دشـــت لاله زار بگو از آییـنه هــــــا بگـو از اون همه یــاد بگو از خنــده گل که دیگه رفته به بــــاد از شب ستاره هـــــا از روزای انتظـــــــار از لباس سـبز عشق از یه قلب بی قــــــرار اون روزاکه کوچه ها پر بود از بـوی بهشت تو بگو چراکســی قصــــه هاتو ننوشـــت اون روزا دلهای مــا واسه کینه جا نداشت دستای مهربونـــی گلهای خنده میـکاشت اون روزا که عاطفـه زیر گنبـــــد کبـــود مثل دست عاشقان این همه تنهــا نبـــــود قصه گوی خـــاطره حرف بیــداری بگــو قصه های گمشـده حتی تکـــراری بگــو از شب شرجی و مـه قصه ســــاحل و موج قصه سرخ سفـــــر قصــــه آبـی اوج قصه از دریا بگـــــو قصه از ماهی بگـــــو من شب دلتنگی ام هرچه می خواهـی بگو
