من مثل ِ یه قطره شبنم میمونم عمر ِ من اندازه ی یک نفسه کسی آتش به وجودم میزنه که برای من عزیزترین کسه
وای که دلم طاقت ِ دوریتو هیچ نداره فکر ِ نبودن ِ تو ، اشکمو در میاره
ولی افسوس تو ز ِ من خیلی دوری، میدونم مثل ِ قله های سخت و بی عبوری، میدونم تویی خورشید ِ بلند ، تویی اون چشمه ی نور منم اون کسی که تا ابد به یادت میمونم
وای که دلم طاقت ِ دوریتو هیچ نداره فکر ِ نبودن ِ تو ، اشکمو در میاره
تو همونی که برام خواب میاری راه ِ رفتن پیش ِ پاهام میذازی نفس ِ طلوع خورشیدی ولی واسه من غروب ُ همرات میاری
وای که دلم طاقت ِ دوریتو هیچ نداره فکر ِ نبودن ِ تو ، اشکمو در میاره
ولی افسوس تو ز ِ من خیلی دوری، میدونم مثل ِ قله های سخت و بی عبوری، میدونم تویی خورشید ِ بلند ، تویی اون چشمه ی نور منم اون کسی که تا ابد به یادت میمونم
وای که دلم طاقت ِ دوریتو هیچ نداره فکر ِ نبودن ِ تو ، اشکمو در میاره
