منی که عاشقیم مثل جونونه برام عشق برام عشق درد بی درمون می مونه زیارتگاه فقط چشمهای اون برام اون مثل پیغمبر می مونه آی آی صداش دل چسب تر از بانگ اذونه از پاکی از پاکی مثل برگ گل می مونه از خیر و برکت اونه که تو سفرم پر از نونه خدا و قبله ام اونه نشه سایه اش کم از خونه تو این دنیا فقط دل سوزم اونه فقط اونه واسم دل می سوزونه شبها که دیر میرم اون مثل جونه
تا صبح روم هست میره می پوشونه ازم مردم می پرسن اون کدومه کجائی کی کی مثل اونه هزار بار گفتم و باز می نویسم که اسم نازنینش جون جونه
