جوونیمو آسون گرفتی زندگیم زندگی تو با قیمت جون گرفتی زندگیم زندگی شدم چون غباری به راهی نشسته آه تویی خوب و محکم منم پیر و خسته
به جای هر خنده سیل اشکم روونه کردی مرا کشتی و استقامتم را بهانه کردی ای کاش از اول جدا از تو بودم آه هنگام زادن رها از تو بودم
ناخونده دنیا چرا نصیب من شد؟ غم مونس روح بی شکیب من شد ناخونده دنیا چرا نصیب من شد؟ غم مونس روح بی شکیب من شد کسی کو نیاسوده منم به شادی نیالوده منم غم بود و نابوده منم همان ذات بیهوده منم جوونیمو آسون گرفتی زندگیم زندگی تو با قیمت جون گرفتی زندگیم زندگی شدم چون غباری به راهی نشسته آه تویی خوب و محکم منم پیر و خسته
