خانه سرخ و کوچه سرخ است و خیابان سرخ است عاری از خون پهنه ی برزن و میدان سرخ است ده به ده پرچم خشم است که بر می خیزد مزرعه زرد و چپر سبز و بیابان سرخ است رو سیاه است اگر این شب مردم کش بد تا دم صبح سحر سینه ی یاران سرخ است با تو سرسبزی از ایثار سیه پوشان است ای مسلط دستت از خون شهیدان سرخ است وحشتی نیست از انبوه مسلسل داران تا در این دشت غرور کینه داران سرخ است خانه سرخ و کوچه سرخ است و خیابان سرخ است عاری از خون پهنه ی برزن و میدان سرخ است ده به ده پرچم خشم است که برمی خیزد مزرعه زرد و چپر سبز و بیابان سرخ است
