متن آهنگ روزگار لیلا فروهر
یه روزگار یه وقتی
نه غصه بود نه سختی
میشد نشست تو آفتاب
در سایه درختی
میشد نوازشی کرد
ز عشق ستایشی کرد
حتی میشد با دشمن
دوستانه سازشی کرد
نوش نوش بادمون بود
شعر و ترانه مون بود
زندگی رو می ساختیم
هر جور ارادمون بود
شاه و پیادمون بود
ناز و افادمون بود
زندگی رو می ساختیم
هر جور ارادمون بود
یه روزگار یه وقتی
نه غصه بود نه سختی
میشد نشست تو آفتاب
در سایه درختی
میشد نوازشی کرد
ز عشق ستایشی کرد
حتی میشد با دشمن
دوستانه سازشی کرد
بهار رفت و خزون شد
قحطیه سایه بون شد
فصل شکستن گل
به دست باغبون شد
به دست باغبون شد
در گذر دقایق
نه دریا موند نه قایق
نه قلب زندگی زد
برای قلب عاشق
در باغ پر شقایق
برای قلب عاشق
در باغ پر شقایق
یه روزگار یه وقتی
نه غصه بود نه سختی
میشد نشست تو آفتاب
در سایه درختی
میشد نوازشی کرد
ز عشق ستایشی کرد
حتی میشد با دشمن
دوستانه سازشی کرد
نوش نوش بادمون بود
شعر و ترانه مون بود
زندگی رو می ساختیم
هر جور ارادمون بود
شاه و پیادمون بود
ناز و افادمون بود
زندگی رو می ساختیم
هر جور ارادمون بود
یه روزگار یه وقتی
نه غصه بود نه سختی
میشد نشست تو آفتاب
در سایه درختی
میشد نوازشی کرد
ز عشق ستایشی کرد
حتی میشد با دشمن
دوستانه سازشی کرد