یه عمر که دل
ای دل رمیدی و رووندی
کبوترای عشقو
یکی یکی پروندی
هم منو خسته کردی
هم خودتو سوزوندی
هم منو خسته کردی
هم خودتو سوزوندی
عجب ساده ای، ای دل
واسه سوختن و پر پر زدن و مرده
ای دل
هر جا که غمی بود
ای دل تو شکستی
یک عمر که ای دل
تو غصه پرستی
تو هر شب و هر روز
دنبال حقیقت
من عاشق دنیا
یار می و مستی
ای دل
در مجمع خوبان بیهوده نشستی
با چشم خماری عهدی که نبستی
هرگز نرسوندی ما را تو به مقصود
چی فهمیدی آخر از عالم هستی، ای دل
من مست تمنا
تو همره درویش
من خیره سر و
تو دنبال ره خویش
ای دل
