چو دور افتاده از باغ و بهشتم غمش چون شیر مادر در سرشتم خداوندا به غربت پا نمیرم وای نمیرم مبادا این بود در سرنوشتم سرنوشتم
دلخوشیام خندیدنام با خوبیام رقصیدنام همه خود فریبیه چاره غریبیه واسه بی شکیبیه غریبم غریبم خودمو تا کی بفریبم غریبم غریبم خودمو تا کی بفریبم
هر چقدر جون دارم شوق ایرون دارم از فراغش به چشام نم نم بارون دارم آخه تو اون دیار منتظر مونده یار از غم دوری او حالی پریشون دارم قاصد نامه بر بیار از اون خبر مونده چشمام به در بگو اگه لایقم هنوزم عاشقم هنوزم صادقم من غریبم غریبم خودمو تا کی بفریبم غریبم غریبم خودمو تا کی بفریبم
بگو اگه این بار بیام دیگه نمی رم نمی رم نمی رم بگو راضی می کنم اگه بمیرم بمیرم بمیرم هر چقدر جون دارم شوق ایرون دارم از فراغش به چشام نم نم بارون دارم آخه تو اون دیار منتظر مونده یار از غم دوری او حالی پریشون دارم قاصد نامه بر بیار از اون خبر مونده ام پشت در بگو اگه لایقم هنوزم عاشقم هنوزم صادقم من غریبم غریبم خودمو تا کی بفریبم غریبم غریبم خودمو تا کی بفریبم
