کیم من ، کیـــم من یه تنها ، یه خسته ، یه سایه یه دیوار ، یه قابِ شکسته کیم من ، حضورِ شکستن ، گُسستن پلِ عنکبوتی، به انوار بستن کیم من ، در این شب شبِ خِش خِشِ برگ شب سایهً جغد رو گهوارهً مرگ کیم من ، کیـــم من یه تنها ، یه خسته ،یه سایه یه دیوار ، یه قابِ شکسته نشستم به آوارِ بامِ هبوط کشیده به چاهِ سیاهِ سقوط به امواجِ وهم آفرینِ خیال به کامی که بُردَم به قهرِ زوال به دستی که جانم به آتش سپرد به زهری که خونم به تاراج برد خدایا ، خدایـــا در این فرصتِ دوزخی که چیزی نمانده به خوابِ یخی چو شمعی که در پرده افروختم گهی آب گشتم ، گهی سوختم کیم من ، کیـــم من
