باز مثل هر شب کسلم غصه نشسته رو دلم می گن بازم شهید میاد یه عالمه خیلی زیاد ای...ایران...ای...مرز پر گهر زنده باد ...ایران ایــــــــــــــــــــــرااااااااااااااااان
دسته گلای بی زبون، گمشده های بی نشون یه ریزه خاکسترشون، دو حلقه انگشترشون یه تیکه استخون سر ،یه شاخه گل، یه بال و پر یه دگمه ی پیرهنشون ،یه ذره خاک تنشون تابوت های یه اندازه ،تو هر کدوم یه سربازه باده که شیون می زنه ،ابره که بر تن می زنه تابوتا خیس آب می شن،دسته گلا خراب می شن می پیچه تو شهر و دهات ،عطر سلام و صلوات آی مادرای مهربون،بچه هاتون بچه هاتون دسته گلایی که دادین ،به جبهه ها فرستادین حالا با تابوت اومدن ،با بوی باروت اومدن سر ندارن ، پا ندارن ،شوق تماشا ندارن مادرا از خدا می خوان ،با گریه و دعا می خوان تابوتاشونوباز کنن، بچه هاشونو ناز کنن اما بویی عجیب میاد ،بو کنید بوی سیب میاد می گن کسی که پا بشه، راهی قبله ها بشه سر به بیابون بذاره ،تو عاشقی جون بذاره اون جا که آفتاب می شینه ،باغ گل سیب می بینه ! بچه های نجیب من ! باغ گلای سیب من ! رو عشقتون پا نذارین ، ایرانو تنها نذارین میهنو تنها نذارین...
