ز یاران دو رو . بگسسته بهتر در گلخانه . بی گل . بسته بهتر رها کن شاخه بی برگ و بر را درخت بی ثمر . بشکسته بهتر کاشکی میشد پیش کسی سفره دل رو وا کنم کاشکی میشد یکی باشه . اونو رفیق صدا کنم تو آسمون یک دلی ستاره ای نمیدمه بازار بی مهری شلوغ . اما وفا خیلی کمه دلم از غریب و آشنا پره هر چه میبینم . همه تظاهره دلم از غریب و آشنا پره هر چه میبینم . همه تظاهره در غم بی همزبانی . کارم از گریه گذشته خنده هام روی لبانم . سالهاست بیگانه گشته با که گویم . این همه غم . قصه های سرگذشته همچو گل پر پر شدنها . راه و رسم سرنوشته دلم از غریب و آشنا پره هر چه میبینم . همه تظاهره دلم از غریب و آشنا پره هر چه میبینم . همه تظاهره دریغا یک دلی افسانه گشته محبت با ریا همخانه گشته نمیبینم صفایی در گلستان که بلبل هم ز گل بیگانه گشته من از صداقت به خود رسیدم عاشقتر از خود هرگز ندیدم دار و ندارم یه قلب عاشق که بوده با خلق همیشه صادق لم از غریب و آشنا پره هر چه میبینم . همه تظاهره دلم از غریب و آشنا پره هر چه میبینم . همه تظاهره لم از غریب و آشنا پره هر چه میبینم . همه تظاهره دلم از غریب و آشنا پره هر چه میبینم . همه تظاهره
