آلبوم رباعیات خیام (1) احمد شاملو ایران ترانه

ایران ترانه
>
احمد شاملو
>
آلبوم رباعیات خیام (1)

اسرار ازل را نه تو دانی و نه من...

چون ابر به نوروز رخ لاله بشست...

من بی می ناب زیستن نتوانم...

از آمدنم نبود گردون را سود...

بنگر به جهان چه طرف بربستم هیچ...

از آمدن و رفتن ما سودی کو؟

افسوس که بی فایده فرسوده شدیم...

جامی است که عقل آفرین می زندش...

در کارگه کوزه گری بودم دوش...

آنان که محیط فضل و آداب شدند...

از جمله رفتگان این راه دراز...

این قافله ی عمر عجب میگذرد...

یاران به مرافقت چو دیدار کنید...

ساقی غم من بلند آوازه شده است...

ساقی گل و سبزه بس طربناک شده است...