آدما دنیا رو دیوار میبینن روزای آفتابی رو تار میبینن دوست دارن یه روز بیاد رها بشن مثل شبنم از زمین جدا بشن سایه هاشون روی دیواره ولی پر و بالشون گرفتاره ولی آداما دنیا رو دیوار میبینن روزای آفتابی رو تار میبینن آدما آی آدمای رنگارنگ توی کوچه های این شهر فرنگ میشه این دیوار و پشت سر گذاشت میشه با فاصله ها کاری نداشت میشه عاشق شدو پر کشید و رفت آنسوی فاصله ها رو دید و رفت دو نگاه وقتی که آفتابی میشن میرسن به همدیگه آبی میشن دو نگاه دو آرزو دو خاطره مثل گلدونای پشت پنجره دنیا روآبی آبی میبینن شبو روز آفتابی میبینن شبو روز آفتابی میبینن شبو روز آفتابی میبینن
