"شهلا سرشار و احمد آزاد" گفتی پس از تو ندهم دل بر کس وعده بیهوده بدهی بر هر کس طبع بلبل بین که نشیند با گل طبع گل را بین که نشیند با خس بد بر احوال من خوش بود حال تو زان که آمال من گشته پامال تو گریانم من خندانی تو نالانم من شادانی تو
دل از تو بریدم که شنیدم به رقیبم دل بستی بودم به تو مایل ولی غافل که تو مال او هستی به خدا دانم که نداری پس از این با ما سر یاری به خدا دانم که نداری پس از این با ما سر یاری چو برفتم از یاد تو گریانم خندانی نالانم شادانی
