نغمه پرداز حریم خلوت پندار جاودان پوشیده از اسرار چه حکایتها که دارد روز و شب با خویش آه ، دیگر ما فاتحان گوژپشت و پیر را مانیم تیغهامان زنگ خورد و کهنه و خسته تیرهامان بال بشکسته کوسهامان جاودان خاموش گاهگه بیدار می خواهیم شد زین خواب جادویی همچو خواب همگنان غار، چشم می مالیم و می گوییم : آنک ، طرفه قصر زرنگار صبح شیرینکار با صدایی ناتوانتر زانکه بیرون اید از سینه راویان قصه های رفته از یادیم کس به چیزی یا پشیزی برنگیرد سکه هامان را گویی از شاهی ست بیگانه ما فاتحان قلعه های فخر تاریخیم ما یادگار عصمت غمگین اعصاریم ما فاتحان شهرهای رفته بر بادیم راویان قصه های رفته از یادیم
