ای وای که محبت دیگه بازاری نداره با این دل دیوونه کسی کاری نداره دل مونده تک و تنها تو این صحرای محشر حتی یه نفر میل پرستاری نداره ای وای ای وای دل بی هم زبون شد ای وای ای وای دل بار گرون شد ای وای آخر زمون شد
این دل یه روزی جمعیتی دور و ورش بود صد قافله دل همه جا همسفرش بود شمع و گل و پروانه و بلبل می دونستن مرغ دل من بام و هوا زیر پرش بود ای وای ای وای دل بی هم زبون شد ای وای ای وای دل بار گرون شد ای وای آخر زمون شد
آخر من دل خسته رو به خدا کردم آن قادر مطلق رو صد بار صدا کردم گفتم که خدای من تو یاورم بودی هر وقت به تو رو کردم فریاد رسم بودی
-mahasti.htm&media=https://iransong.com/store/photo/99.jpg&description=Akhare Zamoon (Mahasti) Mahasti){kind=small}
