چون به آرامی چو آسوده میان بسترت در سکوت شب دعا گویان نگاهت میکنم تا که می پیچد صدایت در حریم خانه ام میشوم لبریز از نامتصدایت میکنم من همه آرامشم را با تو دارم من همه آسایشم را با تو دارم
تا که پر گیرد نگاهت سوی من تا فراز آسمان ها میروم با نوازش های دست کوچکت از تمام خستگی ها می رهم از تمام خستگی ها می رهم من همه آرمشم را با تو دارم من همه آسایشم را با تو دارم
کودکم ای چلچراغ هستی من کودکم ای از تو شور و مستی من روح منایمان منجانانه من جان منامید مندردانه من من همه آرمشم را با تو دارم من همه آسایشم را با تو دارم من همه آرمشم را با تو دارم من همه آسایشم را با تو دارم
