تو کجا بزرگ شدی که عاشقی تو خونته این همه حرف قشنگ همش سر زبونته از کجا بلد شدی این همه حرف قشنگ مثل یه جواهره واسه تو یه قلوه سنگ دوست دارم تو رو از همه بیشتر دوست دارم تو رو از همه بیشتر دوست دارم تو رو از همه بیشتر تو منو میکشی آخر
زیر سایهء درختا واسه تو قصر طلاست تو بودی گفتی نگفتی گفتی قلب زندگی ته جوباست تو بودی گفتی نگفتی گفتی تو بودی گفتی نگفتی گفتی دوست دارم تو رو از همه بیشتر دوست دارم تو رو از همه بیشتر دوست دارم تو رو از همه بیشتر تو منو میکشی آخر
گفتی خیلی سفرا کردی رو ابرا گفتی یه خونه داری ته ته دریا میریزی اشکاتو با مرگ غروبا توئی که خوبتری از همه خوبها یه جوری از نوک کوههای بلند حرف میزنی که آدم دوست داره پرواز کنه انقده بره بره تا برسه تازه اونجا که رسید عمرش رو آغاز کنه دوست دارم تو رو از همه بیشتر دوست دارم تو رو از همه بیشتر دوست دارم تو رو از همه بیشتر تو منو میکشی آخر
زیر سایهء درختا واسه تو قصر طلاست تو بودی گفتی نگفتی گفتی قلب زندگی ته جوباست تو بودی گفتی نگفتی عاشق اون سادگیاتم عاشق اون غم چشاتم
