بیا بزار دستت تو عزیز من دست من از من توبگذر بگزار و بگذر چو من شدم مست تو اگر شوی تو هم مست من از من توبگذر بگزار و بگذر از دل خود سخن بگو با دل بیقرارم بگذر از این سخن بتا من که دلی ندارم. عشق تو شد بلای دل تا چه کند به جانم با دل بینوای خود من چکنم ندانم
عشق تو شد بلای دل تا چه کند به جانم با دل بینوای خود من چکنم ندانم.
تا که از غمم دل تو خبر ندارد شب تیره من و تو سحر ندارد
تا که از غمم دل تو خبر ندارد. شب تیره من و تو سحر ندارد
گرچه از فراقه تو خسته جانم. بخدا به عشق تو بسته جانم
گرچه از فراقه تو خسته جانم. بخدا به عشق تو بسته جانم
عشق تو شد بلای دل تا چه کند به جانم با دل بینوای خود من چکنم ندانم
عشق تو شد بلای دل تا چه کند به جانم با دل بینوای خود من چکنم ندانم
