عاقبت ما کشتی دل را به دریای جنون انداختیم عاقبت عشق زمینی را به عشق آسمانی باختیم
تا رها گردیم از دلواپسی در آنسوی خط زمان ما در عرش کبریایی خانه ای از جنس ایمان ساختیم
با تو ام با نی عالمبا تو ام ای مهربانم ای تو خورشید فروزان من شبم شب را بسوزان
کوچکم با قطره بودن راهی ام کن سوی دریا عاقبت باید رها شد روزی از زندان دنیا
سیر در دنیای معنا بی زمان و بی مکان وصل در عین جدایی زندگی با جان جان ..زندگی با جان جان
عاشقان در شوق پروازند از این خاکدان چون که باشد پای یک عشق خدایی در میان چون که باشد پای یک عشق خدایی در میان چون که باشد پای یک عشق خدایی در میان چون که باشد پای یک عشق خدایی در میان چون که باشد پای یک عشق خدایی در میان
