تو شهر چشمم شبو رها کن برای رفتن منو صداکن شب جدایی برام دعا کن من از تبار گیاه و آبم با چشم روشن اسیر خوابم نگاه پاکت شراب نابم به ما گفتن نخونید شعرای عاشقانه از اون روزی که می گفتن گلامون پر زدن رفتن به ما گفتن ببندین درو روی ترانه ندونستن که شعر ما نمی مونه با نیم بستن
بگیر دستم که پل نزدیک و باریکه چراغم شو که شبهام سرد و تاریکه بزن چنگی به چنگش که شب اومد به جنگت بمون با من که بی مهرت پناهم نیست به جز خوندن تو تاریکی گناهم نیست لباس چشم پاکت گذرگاه گناه بود به ما گفتن نخونید شعرای عاشقانه از اون روزی که می گفتن گلامون پر زدن رفتن به ما گفتن ببندین درو روی ترانه ندونستن که شعر ما نمی مونه با نیم بستن
پر از خیاله شب مسافر یه شعر آسون برای شاعر مثال کعبه برای زائر درا رو وا کن که گل بخونه تو شهر سنگی در این زمونه خر پریدن برام بمونه به ما گفتن نخونید شعرای عاشقانه از اون روزی که می گفتن گلامون پر زدن رفتن به ما گفتن ببندین درو روی ترانه ندونستن که شعر ما نمی مونه با نیم بستن
