شادی همچو آب ِ لطیف ِ صاف ، به هر جا می رسد ؛ در حال شکوفه ی ِ عجبی می روید . * خوب گویم و خوش گویم از اَندَرون روشن و مُنَوَرَم . آبی بودم برخود می جوشیدم و می پیچیدم و بوی می گرفتم تا وجود ِ مولانا بر من زَد روان شد اکنون می رود خوش و تازه و خُرَم .
