من کجای این سفر باید تو رو پیدا کنم تو که جاده ها نمی تونن بگیرن ردتو
بی تو بودن کار من نیست تا دلت نرفته برگرد ما که راهمون یکی بود چرا جاده ما رو گم کرد بغض تو با گریه ی من با شکستن وا نمی شه تا تو دستامو نگیری گمشدم پیدا نمی شه جاده ها رو آروم با خیالم رج بزن پای پیاده فکر تنها بودن ما واسه هر دومون زیاده خودمو پشت سر تو توی این جاده کشیدم ردتو نمی گرفتم به خودت نمی رسیدم تو کنار من یه کوهی من کنار تو یه دریام ما رو با هم آرزو کن با تو من تمامه دنیام
