توی همه عالم کسی پیدا نمیشه، پای شب گریش، خودش باشه همیشه... کسی واسه بغضم نگفت، حتی یه آهنگ؛ هیچکی برام حرفی نزد، که باشه مرهم... تو هم که غمخوار غم این تن نبودی؛ تو هم تو اندوهم شبی با من نبودی... منو ببین که آینه‌ای برابرم نیست؛ جز غم کسی، حتی یه شب، برادرم نیست... تو هم تو آتیش شب دوزخ نبودی؛ هم‌طاقتِ قلبم، تو این برزخ نبودی... دلم گرفت از بی‌کسی، عذاب غربت؛ هستم توی بیداریم، تو خواب غربت...
