شب که میشه درد غربت با منه غم غریبی دلمو آتیش می زنه تا میگم آه سخته غربت جام دل بس که نازکه با صدای آه می شکنه حالا دلم خدایا مثل یه کفتر به یاد یاران می زنه پرپر از عزیزانم خبر ندارم وای که از گریه گذشته کارم شب که میشه درد غربت با منه غم غریبی دلمو آتیش می زنه تا میگم آه سخته غربت جام دل بس که نازکه با صدای آه می شکنه
چرا نگریم چرا ننالم مثل غروبی رو به زوالم مثل آلاله دلم پر از خون مثل بلال شکسته بالم ز پا در افتادم ای وای برس به فریادم ای وای که تکیه بر آبم ای وای که رفته بر بادم ای وای مثل یه فانوس به چنگ طوفان به کام بادم برس به دادم برس به دادم که درد غربت واسه همیشه بره از یادم
شب که میشه درد غربت با منه غم غریبی دلمو آتیش می زنه تا میگم آه سخته غربت جام دل بس که نازکه با صدای آه می شکنه شب که میشه درد غربت با منه غم غریبی دلمو آتیش می زنه
