به دریایی در افتادم که پایانش نمی بینم
کسی را پنجه افکندم که درمانش نمی دانم
فراغم سخت می آید ولیکن صبر میباید صبر می باید
که گر بگریزم از سختی ، رفیق سست پیمانم رفیق سست پیمان
مپرسم دوش چون بودی به تاریکی و تنهایی
شب هجران چه می پرسی که روز وصل حیرانم
شب آهسته می نالم ، مگر دردم نهان ماند
به گوش هر که در عالم رسید آواز پنهانم
من آن مرغ سخن دانم که در خاکم رود صورت
هنوز آواز می آید به معنی از گلستانم
,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,
ارسال از Reza
