مرغ مهاجریم که میریم یه روز دوباره توی حریر چشمات رفتن یه جور قراره با اون نگاه تب دار دنبالتم پرستو شایدکه پرواز کنی بازم بیای به این سو بازم بیای به این سو
دروغ نگو دروغ نگو نگو میای دوباره تو آسمون چشمات بارون غم می باره نه آسمون نه دریا نه اوج قله هایی نه مهربونی عشق نه مثل قصه هایی بابا نه مثل قصه هایی
تو که نگات یه الماس تنت حریر دریاست تو اون چشای نازت پر از عشق و تمناست منم همون یه عاشق, عاشق روی ماهت برا دیدن تو بازم میام سراغت بازم میام سراغت
دروغ نگو دروغ نگو نگو میای دوباره تو آسمون چشمات بارون غم می باره نه آسمون نه دریا نه اوج قله هایی نه مهربونی عشق نه مثل قصه هایی بابا نه مثل قصه هایی
