واسه پر کشیدن من
خواستی آسمون نباشی
حالا پرپر می‌زنم تا
همیشه آسوده باشی
دیگه نه غروب پاییز رو تن لخت خیابون
نه به یاد تو نشستن زیر قطره‌های بارون
واسه من فرقی نداره
وقتی آخرش همینه
وقتی دل تنگی این خاک توی لحظه‌هام می‌شینه
تو می‌ری شاید که فردا
رنگ بهتری بیاره
ابر دل‌گیر گذشته آخرش یه روز بباره
ولی من می‌مونم اینجا
با دلی که دیگه تنگه
می‌دونم هرجا که باشم
آسمون همین یه رنگه
واسه پر کشیدن من
خواستی آسمون نباشی
حالا پر پر می‌زنم تا
همیشه آسوده باشی
دیگه نه غروب پاییز رو تن لخت خیابون
نه به یاد تو نشستن زیر قطره‌های بارون
واسه من فرقی نداره
وقتی آخرش همینه
وقتی دل تنگی این خاک توی لحظه‌هام می‌شینه
