خیلی وقته بیقرارم توی این کوچه تنها بیقرار با تو بودن ساده مثل بچگی ها تا یه شاخه گل بچینم بذارم کنار موهات دست بذارم زیر چونم چشم بدوزم توی چشمات ته اون کوچه بن بست سر می ذاشتم روی دیوار تو می گفتی چشما بسته تا قایم شم ده تا بشمار باز باید یکی از ما چشماشو ببنده حالا اون یکی بره یه جایی گم بشه تا آخر دنیا اونقدر عاشقم که حتی حاضرم تموم شم اینجا تو برو خدا به همرات می سپارمت به رویا فکر من نباش و بگذر حالا چشم اون به راته می دونم مثل خود من نگران لحظه هاته
