ای غم من مونس من شبها درازه سوزم از این غم چه کنم که چاره سازه گریه تو خنده تو پر از نیازه این دل غم دیده من در سوز و سازه سرد وخموش دل من نامهربون دل تو تا کی باید تنها باشه این دل دیوونه من مثل یه رسوای که دل آتش زده جان وتنم من خونه ای سرد و خموشم من مستم و من باده نوشم بار غمت بر دل نشسته پیوند یاری ها گسسته امشب چه گویم با دلم دیگر نمیایی برم
