عزیزان، عزیزان
صداتان بریده
ترانه از این بام
پر و بال كشیده
ببارید كه این بار
دل خاك گرفته
برقصید كه این ساز
به بی داد رسیده
ببارید كه این بار
دل خاك گرفته
برقصید كه این ساز
به بی داد رسیده
بكوبید، بكوبید
به آواز بگویید
كه از بار چه بسیار
سر باغ خمیده
شمایید خود ماه
كه در چاه نشسته
شمایید خود شمس
كه از شعر چكیده
همه خوب و همه خواب
شب ساكت مرداب
همه ماه گرفته
در این بسته ترین قاب
