(تامین)
با چشمای خیس از كدوم غم بگم
منى كه صدام غیر قانونیه
صدامو از این فاصله گوش كن
صدایی كه تو خونه زندونیه
منم مادر نسل فردای تو
نباید بزاری قرنطینه شم
صدامو از این فاصله گوش كن
كه با اعتماد تو تهمینه شم
به من تكیه كن من شبیه زنى
كه یك عمره خط میزنى نیستم
یه سیمرغ غمگینمو شك نكن
كه توى قفس دیدنی نیستم
به من تكیه كن تكیه گاه توام
اگه از زمونه دلت خون شده
شریك تو و لحظه های تو ام
شریكی كه از صحنه بیرون شده
شریكی كه از صحنه بیرون شده
(اِی دل)
منو واسه این كه نفهمیدمت
واسه اشكا و نخندیدنت
واسه بغضاى شبونت ببخش
واسه تهمتایی كه روونت شدن
منو ببخش به خاطر نه ماه درد
واسه عمرى كه پای من خود خواه رفت
واسه تحقیر تحمیل تهدید
واسه قلبی كه شكست و ترسید
ما رو ببخش به خاطره نابرابری
واسه سو استفاده ها و نابرادرى
واسه نگاهاى نا نجیب آدماى شهر
ما رو ببخش به خاطر باوراى بد
نداشتن آزادى ى حق بر بدن
واسه یك گل یعنى پرپر زدن
تو فرشته بودی ما ها آسمان رو دیدم
ولی چشمارو بستیمو بالهاتو چیدیم
