مث شبای برفی خالیم از ستاره تو فکر یک عبورم یه فرصت دوباره دیروز برام چه دوره فردا برام چه دیره با موندنم می دونم گذشته جون میگیره بزارم برم غریبه سنگین کوله بارم دوباره رد پامو تو جاده جا می زارم سخت گذشتن از تو نگو باید بمونی واسه دلی که پژمرد قصه چرا می خونی؟
تو ابتدای بارون من آخر سرابم یه شب بدون تردید بازم می آی تو خوابم رو برگ آخر عشق اسم تو رو نوشتم قسمت من عبوره همینه سرنوشتم
