وقتی که قاصد بهار روی زمین پا می زاره وقتی که آسمون مثل چشمای خیسم می باره مثل گلهای نسترن عطر تو یادم می آره حس می کنم که مثل من خونه بهونت را داره قاصدک آن گل بی نشون کجاست هم زبون من نیمه جون کجاست کجاست اون که تو نگاش گم می شدم با صدای خندهاش آروم می شدم قاصک آی قاصدک کجاست اون هم نفسم که بریده نفسم دیگه بی نگاه اون به سحر نمی رسم قاصدک این دل من دیگه دل نیست به خدا قلب بی قرار من دیگه مونده بی صدا
