ای آنکه همیشه شده با تو بودن عادت من ای عشق مقدس تو هر لحظه عبادت من در نهایت غم من شوق هم صدا شدنی من اسیر ظلمت شب تو طلوع صبح منی برای یاری دستام کسی مثل تو نبوده تو پناه قلب من باش برا ما جدایی زوده ما دو عاشق بودیم اما بین ما فاصله افتاد رفتنت ای رفته با قهر
گریه یاد چشم من داد بی تو هر لحظه و هر جا غم به چهره ام نشسته بی تو هرگز موندنی نیست این دل همیشه خسته
