تو با این که مهربونی منو دست کم گرفتی منو قابل ندونستی راز تو به من نگفتی شاید از دست حقیرم واسه تو یه کاری ساختست گرچه اسمم به گوش تو حالا خیلی نا شناختست حرف بزن ای مهربون منو از خودت بدون حتی خنده هات مثل تلخی گریست مثل لبخند دروغ آشنایی تو رو خوب می شناسم از عاطفه سرشار تو کجا و قصه های بی وفایی گریه ارزونی چشمات اگه اشکی نیست بباری حالا خالی کن با حرفات هر چی که تو سینه داری واسه یک بار هم بزار من محرم راز تو باشم بذار آخرین ترانه واسه آواز تو باشم شاید از دست حقیرم واسه تو یه کاری ساختست گرچه اسمم به گوش تو حالا خیلی ناشناختست حرف بزن ای مهربون منو از خودت بدون حرف بزن ای مهربون منو از خودت بدون حرف بزن ای مهربون ای مهربون ای مهربون
