جانا من از جام نگاهت سر مستم سرمستم بگسسته ام در از همه عالم تا بر تو دل بستم همچون شمعی شعله فشانم می سوزم تا هستم چون زورق سرگردان بدست موج و توفانم چون مرغی در باران شکسته بال و لرزانم بی شوق بام تو دگر پریدنم نتوانم تو خورشید بی غروبی بی تو تار و سردم بی تو بر مدار .....؟ سرگردان می گردم از تو ای بهار دل ها گر رو برگردانم زیر پای باد پاییز برگی سرگردانم با عشقت نمانده ما را از غصه و غم درد اثری با یادت نمانده یارا از جان و دلم دگر خبری در بندت تا هستم ز غصه آزادم با یادت سرمستم مبر تو از یادم جانا من از جام نگاهت سرمستم سرمستم
