اونی که گلوی عشقو با غضب نشونه میره اونه که صدای ظلمش خواب مردمو بگیره اونی که تو قامت شب خوشیدو اسیر کرده اونقدر پرنده کشته آسمونو پیر کرده اونی که تو اوج مستی زده آینه رو شکسته خونشو به باد داده جاده رو به گوله بسته ما به فکر عشق بودیم سر عهدمون نشستیم توی جنگ نابرابر ما که قداره نبستیم عقده های سال هاشو دونه دونه قاب کرده راه برگشتو ندیده خودشو خراب کرده عقده های سال هاشو دونه دونه قاب کرده راه برگشتو ندیده خودشو خراب کرده
با حراج کعبه ی عشق شاخ شیطونو خریده سرسپرده ی خیانت زندگی رو سر بریده چه جوری دووم بیارنم که بسوزم و بسازم آخه از پا نمی شینه بچه می کشه هنوزم ضجه های بی کسی رو وسط جنایت و دود کسی که شنید و رد شد دشمن شماره یک بود عقده های سال هاشو دونه دونه قاب کرده راه برگشتو ندیده خودشو خراب کرده عقده های سال هاشو دونه دونه قاب کرده راه برگشتو ندیده خودشو خراب کرده
